Indrukken

De weg van Phuentscholing naar Thimpu is in de tijd van Gandi en Nehru aangelegd door India. Arbeiders uit India hebben de klus geklaard. Dit was als geste van goede wil en natuurlijk voor de handelsbetrekkingen. De weg wordt nu verbreed. Ook nu zijn het Indiërs
Die het werk uitvoeren. Niet omdat India het betaald, maar omdat de Bhutanezen deze tak van sport niet hebben geleerd in het verleden. Er wordt nu wel onderwijs gegeven in allerlei " blue collar" beroepen. De Indiërs die aan de weg werken zitten in zeer primitieve onderkomens. Soms hebben ze hutjes gebouwd van bamboe en riet, soms hebben ze dunne vaten opengeknipt en platgeslagen en hier een hutje van gebouwd. Je ziet hele families. Vrouwen met baby's op de rug en kleintjes naast zich zitten stenen te kloppen. Mannen metselen muurtjes met grote blokken. Armoedige bedoening en weinig gezond werk.

Huwelijks moraal.
In Bhutan had men een totaal ander idee over het huwelijk. Het geheel is wat losser.
Een van de vorige koningen had 4 vrouwen, allemaal zusters.
In het barre noorden hebben de nomaden een andere situatie. Daar komt het voor dat drie broers getrouwd zijn met 1 vrouw. Dit is om te voorkomen dat de bezittingen opgedeeld worden.
Tegenwoordig lijkt het meer op onze situatie.
De huidige koning is erg populair. Er zijn overal afbeeldingen van het vorstelijk paar. Jitse liep op een bepaald moment met een folder in zijn borstzak waar een foto van het koninklijk paar op stond. Hij werd van alle kanten aangesproken en men vroeg hem of hij gesteld was op het koninklijk huis hier. Waarop hij antwoordde dat hij de koningin een bijzonder mooie vrouw vond.
Gelach, maar de koning is ook erg knap.
De koning is monogaam en promoot dit ook bij de bevolking.
Hij mengt zich onder de bevolking,praat met hen, stelt zich op de hoogte van de behoeften enz. Je kan gewoon met hem praten, je mag hem echter niet in de ogen kijken.